'Spiritueel' omgaan met ziekte

Leer van jouw ziek zijn!

Identificeer jezelf niet met een ziekte!

Is ziekte iets om van te leren?

Wanneer je ziek wordt - en dan heb ik het niet over een griepje - heeft dit grote consequenties voor je leven. Je moet leren omgaan met een lijf dat niet doet wat het hoort te doen, dat pijn doet, dat je beperkt in je manier van leven, dat misschien niet meer beter wordt en zelfs alleen maar zieker.

Elke ziekte doet iets met je: in die zin leer je eraan.

Je leert meer over jezelf, je gaat anders tegen dingen aankijken. Misschien ga je anders met jezelf en je naasten om. Maar misschien ook niet: dan ben je daar weer achter gekomen. In die zin leer je aan je ziekte, aan het leven zelf. En misschien leer je die dingen sowieso wel, of je nou ziek wordt of niet. Ziek zijn drukt je alleen meer met je neus op de feiten: er is geen ontsnappen aan. Ziek zijn vergroot je eigenschappen en je keuzes uit.

Spiritueel omgaan met ziekte

Maar: zit er nou een boodschap achter ziek zijn? Of is ziek worden gewoon botte pech en overkomt het je? Ik vind het ingewikkeld en een zwaar drukkende verantwoordelijkheid om te beweren: mijn ziel heeft hier iets aan te leren. Aan mij dan de schone taak om die les te ontdekken, want als je er niet leert wat je zou moeten leren, dan achtervolgt die les je tot in lengte van dagen. Geloven in botte pech ontslaat je van die verantwoordelijkheid, maar gaat voorbij aan de menselijke wens om zin te geven aan zijn/haar bestaan.

Is spiritueel omgaan met ziekte niet gewoon zin geven aan je ziekzijn? Misschien zelfs omdat het anders helemaal zo slecht te verkroppen valt dat jou dit nou juist moet overkomen. Is het niet precies de juiste mix van verantwoordelijkheid nemen om naar jezelf te kijken en te accepteren wat zich aandient?

Ziekte als kans

Ziek zijn is een extreme situatie, die uitvergroot hoe je met jezelf en je problemen omgaat. Daarmee biedt het je de kans om in korte tijd heel veel over jezelf te leren als je dat wilt. Wat ga je aan, waar loop je voor weg? Door te proberen zin te geven aan je ziekzijn, ben je bereid om naar jezelf en je (ziekte)proces te kijken en kun je tot zinvolle conclusies komen en helder zien welke lessen je kunt leren van het ziek zijn. Of niet. Want het hoeft niet. Je kunt het ook gewoon lijdzaam uitzitten en vanzelf beter worden. Volgens mij gaat het om openstaan voor wat je persoonlijk ervaart in het ziekzijn. Ook als dit inhoudt dat je er geen betekenis aan kunt of wilt geven.

Haptonomie als houvast

In een haptonomie begeleiding ga je in op gevoelens, die zich via het lichaam aandienen. Het lichaam is hierbij de spiegel, de uitdrukkingsvorm van de ziel. Je lichaam laat zien hoe je reageert op verlies, op verandering, op onbalans. Van daaruit kun je onderzoeken wat dit voor jou betekent en wat de kwaliteiten en valkuilen van jouw manier van omgaan met je ziekte zijn. Misschien wil je nieuwe wegen verkennen, iets over jezelf leren of vraagt jouw situatie om iets af te leren. Dat is een heel persoonlijk. Laat je ziekte een uitnodiging zijn om jezelf beter te leren kennen, zodat je jouw optimale manier van hiermee omgaan kunt ontdekken.

Er moest een geestelijke en spirituele grondslag liggen in mijn denken en mijn lichamelijke problemen. Aan elke lichamelijke pijn/ziekte of disharmonie zit een overtuiging of gedachten.

Er zijn twee aspecten die je moet bekijken als je ziek wordt. Ook als je een arm of been breekt, als je een griepje of verkoudheid oploopt. Kijk zowel fysiek als geestelijk.

Fysiek

Je lichaam bestaat uit allemaal kleine atomen die jijzelf met jou geest/wil kan sturen. Het is een hele klus, maar meer dan de moeite waard. Accepteer dat je lichaam de weg kwijt is en jij je beroert en zielig voelt. Dat mag ook best. Geef je lichaam en geest rust, maar blijf niet hangen in jouw etiket die een arts je opplakt. In dat geval mag je soms eigenwijs zijn, tegen een arts, volg jou gevoel want het is jou lichaam die spreekt in de vorm van ziekte of disharmonie tot jou.

Nooit je medicatie laten staan!

Medicatie heeft God gegeven om ons weer op weg te helpen
en tot steun te zijn.

Doe alles in combinatie. En in je bloedbeeld en/of herstel, of andere vooruitgang zal je arts je vanzelf adviseren, om te mogen minderen of een lichtere medicatie te gaan slikken.

Waarom is het zo vaak zo moeilijk?

Omdat je in je opvoeding, school en je latere leven een bepaalde conditionering hebt meegekregen, waar je in mee bent gegaan. Een soort van levenswijze waarvan men zei dat het goed was of dat het nu eenmaal zo hoorde in onze maatschappij.

Als je niet bij machte bent jezelf uit te spreken (op een sociale manier) of jou leven, leven zoals jij graag wil, als je in een keurslijf gedwongen wordt, dan gaat dat een eigen leven leiden in jouw lichaam. Met alle gevolgen van dien, fysiek en soms ook geestelijk.

Hoe kan ik het beste vrede hebben, met ziekte en/of aftakelingsproces van het hele lichaam?

Houd van je hele lichaam en zie het proces niet als een aftakeling maar als een verandering. Dan heb jij de juiste instelling om te laten gebeuren wat er gaat gebeuren. Zie het niet als een straf. Zie het als een evolutie en zie het als een verandering en sta neutraal open voor wonderen. Maar als jij spreekt van aftakeling, zet jij aftakeling vast. Als jij spreekt en vanuit je innerlijk met je hele wezen gelooft in verandering en in evolutie, zal er evolutie zijn. Laat dit voor iedereen gelden die volgens de medische wetenschap een label heeft van een bepaalde ziekte. Noem jezelf, identificeer jezelf niet met die ziekte. Blijf jezelf en blijf alleen bij de feiten en zeg: "nu heb ik last van dat". Maar je bent de ziekte niet. Op dat moment accepteer jij dat je ergens last van hebt. Waardoor je geholpen kunt worden en waardoor jij kunt evolueren en veranderen. Elke ziekte is noodzakelijk om een bewustzijnsverandering te ondergaan. Op het moment dat jij accepteert dat jouw lichaam signalen uitzendt om aandacht te vragen zodat er een verandering kan komen in jouw bewustzijn, zodat je anders gaat leven, dan houd jij van jouw lichaam. Dan neem jij jouw lichaam serieus en dan is er van alles mogelijk. Indien er niet snel een verandering komt, blijf steeds bij het feit dat je dit moment last hebt van dat ongemak. Zet het niet vast.



Atomen in het lichaam

Elk van onze lichamen bestaat uit miljoenen atomen. Elk atoom is een leefwereld op zich. Hoe meer mensen zich bewust zijn van de invloed van energie, hoe meer wonderen er kunnen gebeuren. De atomen zijn te beïnvloeden door mentale energieën. Doordat een groter deel van je hersenen ter beschikking komt van jezelf, krijg jij een grotere impact op je lichaam. Jij als persoon met jouw kracht en je gefocuste aandacht kan dus atomen beïnvloeden. Hoe jij denkt en hoe jij je voelt, zal dus steeds belangrijker worden.

Laat geen etiket op jou plakken. Identificeer je nooit of te nimmer met welke ziekte dan ook, dan zet je het vast. Accepteer dat je tijdelijk uit balans bent door iets wat ze zo noemen. Het is altijd meer dan die naam. Als de medische wereld meer zou gaan denken vanuit atomen en vanuit de enorme genezende kracht van de mensen zelf, zou er veel meer kunnen gebeuren. Vermijd symptoombestrijding. Ga steeds uit van het hele lichaam. Als er in een bepaald lichaam verstoringen zijn door bij wijze van spreken duizend atomen is het beter om niet steeds te denken aan die duizend atomen die uit balans zijn, maar activeer te denken aan die miljoenen die niet uit balans zijn.

Richt je aandacht op datgene wat in balans is en zo kunnen de andere atomen zich aansluiten en weer in balans komen. Vele mensen hebben het vermogen om zichzelf te genezen. Als je de klemtoon legt op datgene wat wel in balans is. Maar wat gebeurt er: je bent uit balans, je krijgt signalen van pijn en deze pijn eist jouw aandacht op waardoor de disbalans groter wordt.

Wordt meester van jouw gedachtekracht en laat je niet meeslepen en trekken naar gebieden in je lichaam die uit balans zijn. Proberen met alles wat in je vermogen ligt, als je je gaat trainen in het focussen en gericht denken, zal je merken wat je zelf allemaal kunt bereiken. Blijf soepel, blijf eigenwijs en blijf wispelturig. Volg jouw gevoel, enkel en alleen als het je brengt naar positieve energie.

Bij geen enkel mens, in geen enkel leven is alles verkeerd. Er zijn altijd facetten in je leven die goed zijn. Ga alles wat niet klopt niet negeren, maar probeer regelmatig de klemtoon te verleggen op datgene wat helemaal oké is. Zo trek je jezelf uit een neerwaartse spiraal en leg je de klemtoon op een opwaartse spiraal en alle atomen in je lichaam zijn hier zeer vatbaar voor. Elke ziekte ontstaat in de atomen en je bent pas genezen als de atomen genezen zijn. Begin dus bij datgene waar de oorzaak ligt en dat is niet in de cellen maar in de atomen.

Ga je niet identificeren en vereenzelvigen met het etiket wat anderen op jou geplakt hebben. Als je het woordje ziekte vervangt door niet in balans zijn, zou het al een groot verschil uitmaken. Laat niet toe dat wie dan ook een etiket plakt op jou. Voor je het weet, wordt je dat etiket. Voor je het weet, ga jij je identificeren en vereenzelvigen met het etiket wat anderen op jou geplakt hebben. Ben je ervan bewust wat een mentale kracht er in jou zit. En dat wil niet zeggen dat je geen disharmonie en disbalans meer zult ervaren, maar je bent krachtiger dan je kunt vermoeden.

Voel je in balans. Laat het woordje ziekte los, ga balans zoeken in jouw leven, maar sluit dan ook niets uit. Door de etiketten die op jou geplakt werden en door die te zijn, sluit je zeer veel mogelijkheden uit. Voel je vrij elke dag om uitdagingen aan te gaan die jij aankunt. Deze ziekte zoals jij het noemt is in jouw leven gekomen omdat jij subtieler gaat voelen wat balans is voor jou. Jij gaat je bevrijden van oude dogma's en oude gewoontes. Breek los uit je pantser. Ga voor vreugde en of je nou een etiket hebt opgeplakt gekregen of niet, het hoeft je niet de vreugde te ontnemen. Dat is wat er gebeurd is. Maar jij hebt het toegelaten. Als het niet door een etiket was, dan was het door andere situaties geweest. Bevrijd je dus van slachtofferschap.

Neem je leven in eigen handen.