Je levensweg

Je levensweg, die je wil gaan
In dit soms zo moeilijk bestaan
bewandel je met obstakels op je pad
Modderig, hobbelig en vaak heel glad.

Je voelt je angstig, eenzaam en zo vaak alleen
Je strijd zo dapper en verward om je heen
Je schreeuwt inwendig … zien en voelen ze niet mijn pijn
Het verdriet die er niet moet zijn.

Zien ze alleen hun eigen bestaan
Zien ze niet welke weg ik moet gaan
Wie helpt me … al wil je dit niet toegeven
Diep van binnen wil je ook leven.

Leven met liefde en niet zo zwaar
Een kleine kus, een hand, een liefdevol gebaar
Je vechtlust is op en bent aan het einde van je latijn
En begrijpt maar niet dat deze weg
zo eenzaam en moeilijk moet zijn.

Zwaarden hangend boven je hoofd
Nee bid je dan … dit is niet het leven wat me is beloofd
Je bid en smeekt God … wat te doen
Ik ben toch goed? Een mens met liefde en fatsoen.

Je twijfels over jezelf, rijzen tot diep in je ziel en hart
Deze pijn en eenzaamheid is niet te verdragen … teveel smart.
Tot er een engel fluistert …
lieverd laat los die strijd en al die teugels
Geef me je hand en sluit je in mijn vleugels.

Nooit meer zul je ervaren deze eenzaamheid en pijn
Samen lopen we verder …

Zo moet het zijn …