Eendagsvlinder

Een eendagsvlinder in de tijd
een korte adem in de eeuwigheid
een zwaluw die zijn vleugels spreidt
en naar de zon vliegt
voor altijd.

Een regendruppel die verdampt
verlangen dat niet meer verlangt
zo zou ik willen zijn.
Want van nu af tot in eeuwigheid
is soms een dag en soms een hele tijd
maar als eendagsvlinder heb ik alle tijd.
ik vlieg m’n dag in
voor altijd.

Een regendruppel die verdampt
verlangen dat niet meer verlangt
en in je armen niets anders meer
dan een glimlach die de hemel dankt.

En nooit meer bang hoelang het duurt
wie maar een dag heeft
die vergeet de tijd.

Ik snij het brood af en ik stook het vuur op
en ik weet niets meer van gist’ren.
Ik zet de bloemen in het water
die vandaag aan het bloeien zijn.
En ik denk nooit meer aan later
zo zou ik willen zijn.

Liselore Gerritsen