Het geschenk van eenzaamheid

Het geschenk van eenzaamheid spiritueel gezien, is de eenzaamheid een groot geschenk. Eindelijk worden we hierdoor enerzijds gedwongen tot onze kern te komen, kunnen we denken-en op zoek gaan naar onze kern, en anderzijds worden onze nieuwe verworvenheden beschermd tegen 'vertrappeling'

Eenzaamheid heeft verschillende vormen, (hier is het misschien goed een citaat aan te halen uit een boek van Herwig Arts:)

Toegeven aan het mysterie is het veilige omgrensde huis van schijnbaar evident zelfbezit verlaten om naar buiten te treden en zich te begeven op een domein waar geen vaste wegen meer bestaan. Dit is zich wagen in een eindeloos avontuur van het ingaan op het oneindige, ofwel kiezen voor het evidente eindige.'

Voor Herwig Arts is dat een keuze tussen 'Hemel en Hel'. Dat kan alleen lukken in stilte, in betrekkelijke afzondering.

Deze ervaring van één van de vele vormen van fundamentele eenzaamheid vangt meestal aan als men zich nog 'in groep' bevindt. Er is dan het gevoel zich niet meer verbonden weten, zich een vreemde voelen; een gevoel dat velen het hele leven al meedragen. In essentie is er dezelfde uitnodiging om een halt toe te roepen aan onze huidige manier van leven; een uitnodiging op zoek te gaan naar ons echte ik, naar de oorzaak van dit gevoel, naar het doel van ons bestaan, en uiteindelijk naar de woestijnervaring, om tot die eigen kern door te dringen en het spirituele aspect van het leven terug een plaats te geven. Hoe fundamenteler die eenzaamheid wordt, hoe sneller en heftiger we er iets aan gaan doen, en hoe sneller we 'herboren' kunnen worden. Maar er is wel actie vereist, liefst een beleving met passie voor het onderwerp om genoeg kracht als tegengewicht te bieden, een terugwerkende kracht die de poort naar het nieuwe inzicht opent, en dat is geen gemakkelijke opgave. De dan verworven rust, zelfs in een situatie van 'alleen' zijn, is niet meer eenzaam. De rust begint door alleen maar aan het proces te beginnen. Stilaan ontdek je dan de synchroniciteit: vraag en je zult krijgen.

Het is een leuk spel hiermee aan het werk te gaan, en soms echt spannend door de magie die het meebrengt. Want 'hierboven' 'spelen' ze mee. Dit is een eerste stap om je nooit meer eenzaam te kunnen voelen, want we hangen allemaal energetisch aan mekaar, de hele Kosmos, en worden erdoor geholpen, meer dan ooit tevoren. We krijgen zoveel cadeaus, maar we zijn er ons niet altijd van bewust. Tot we bewust 'Ja' zeggen aan het leven in 'eenheid', vanaf dan zijn we voelbaar ondersteund, en komen ook mensen op je weg - de juiste, en de juiste energieën!

Het gevoel van 'fundamentele eenzaamheid' komt waarschijnlijk voort uit de illusie van afgescheidenheid in de eerste periode van deze woestijnperiode. De vraag is hoeveel woestijnperiodes we zo doormoeten in ons leven. Misschien totdat we leren dat er één stem is die altijd luistert en antwoordt, en dat we verbonden zijn met die stem. Hopelijk kan ik al iets aanbieden om je erdoor te helpen, om te overtuigen van de schoonheid, en de noodzaak van eenzaamheid; en ook om het zien en voelen zo in te stellen dat we onze werkelijke eenheid terug ontdekken, en daar de levende bewijzen van te krijgen.