Goed, ik weet het.
Je slaat met je kop tegen de muur.
Je bent opstandig,
buiten jezelf van woede.
Je aanvaardt niet dat ik dood ben.
Je weent niet. Je huilt van onmacht.
Je zou me willen verwijten
dat ik ben doodgegaan.
Maar wat kan ik daaraan doen?
Je vloekt en tiert.
Je vloekt tegen God en je kent Hem niet.
Je hebt me zo dikwijls gezegd
dat Hij niet bestaat.
Ik kan je niet helpen.
Ik kan je niet troosten.
Vraag aan de sterren
waarom het nacht is.
Als je lang genoeg luistert
krijg je misschien een antwoord.
Phil Bosmans
uit "God, niet te geloven"
uit "God, niet te geloven"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter