zondag 30 oktober 2011

Dankbaar


Voor elke seconde die je naast me stond,
toen ik de weg kwijt was
en alle geloof in mezelf was verloren.
Dankbaar omdat jouw ogen me naar het licht hebben geleid
toen er alleen maar duisternis was.
Omdat jij mijn hand in de jouwe nam en me weg bracht
van die onheilspellende plek
om samen op zoek te gaan naar groenere oorden.

Omdat je mijn stem was
wanneer alle woorden waren verdwenen
om mijn gevoelens te uiten.

Jij me de kracht gaf de waarheid te aanhoren,
al was die met momenten keihard en moeilijk te aanvaarden.
Wanneer ik moe was heb je me gedragen en mijn tranen gedroogd.

Jij schonk me inspiratie en leerde me opnieuw dromen.
Jij hebt de ketens rond mijn hart verwijderd,
me verlost van alle pijn en verdriet,
de kern van mijn ziel blootgelegd.
Onvermoeibaar heb je naar me geluisterd,
me in je armen genomen en getroost
wanneer ik aan het eind van mijn Latijn was.

Je had het lef
me een spiegel voor te houden om op die manier
de positieve maar ook minder mooie kanten
van mezelf te leren ontdekken,
waarvoor ik je eeuwig dankbaar ben.

Eindelijk ben ik vrij, bevrijd van alle ketens,
gelukkig en tevreden om te zijn wie ik ben,
met alle gaven die God me heeft gegeven.
Na tientallen jaren is de storm in mijn lichaam
eindelijk uitgeraasd en is de rust weergekeerd.

Ik geniet elke seconde van het leven ... in al zijn aspecten.
Mijn reddende engel, gezonden door God,
jouw naam staat voor altijd in mijn hart gegrift.

Na lang zoeken heb ik een zalig oord gevonden
waar de zon volop schijnt en het heerlijk vertoeven is.
Gelukkig zijn is een verademing, een hemels gevoel.
Met oneindig veel respect ben ik je eeuwig dankbaar
want eindelijk kan ik zeggen dat ik ...

LEEF

Nicole Meerts

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat een reactie achter