In de diepte van mijn Zijn
ben ik een ongeordende verzameling vergeten ervaringen.
Een vat vol geïdealiseerde herinneringen.
Geblutst en gebuild ben ik
door de vele doorleefde uren
waarin ik tekens verzamel
om niet te vergeten hoe
iets in mij naar liefde zoekt
iets grenzen wil verleggen
iets ruimte zoekt in tijd
iets me gidst op de ongekende reis.
Diep in mijn Zijn
zoekt voortdurend die ene vraag:
als het waar is dat weerloze liefde niet kan vergaan
waarom negeren we dan te dikwijls elkaars bestaan?
Claire van den Abbeele
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter