In de stilte

In de stilte van het ochtendgloren
alwaar ik sprankelend ontwaak
word ik steeds opnieuw geboren
altijd weer wat meer volmaakt.

Zoals een bloem haar kelk ontsluit
gevoed door stralend zonneschijn
voel ik de vroege lentekriebels
dwarrelen door mijn hele Zijn.

Geurig jonge groene blaadjes
verfrissend in het ochtend dauw
een tapijt van twinkelende parels
schitterend in het hemels blauw.

Onder een prachtig witte wolkendek
stroomt een beekje van de bron
waar het stilaan zich ontsproot
kronkelend naar de horizon.

Ontmoet een parelende waterval
een koele bries zoent me heel zacht
zo zuiver als een bergkristal
die liefde naar me overbracht.

Vogels schertsend om me heen
spelende dieren op de hei
de zon daalt stilaan en sereen
de avondschemering nabij.

Aan het eind dezer mooie dag
spreid ik mijn vleugels en vlieg omhoog
drijvend op een zuchtje wind
langs heen de kleuren van de regenboog.

Vervuld van vreugde zo voldaan
verfijnd door ‘t schone levenspracht
sluimer ik weer langzaam aan
naar de stilte van de nacht.

Helmut Dons