Ik hou van mezelf

"Ik hou van mezelf", dat is toch de diepste kern waar de eenzaamheid je naar toe brengt. Het houdt in dat je uit de onafhankelijkheid treedt, waarin de ander jou moet bevestigen voordat je iemand bent. Het gaat er niet om wat je bent, hoe je bent, of wat je kan, het gaat erom wie je bent en dat is in principe goed. Maar zolang je jezelf niet geeft, blijf je in de afhankelijkheid rusten dat de ander meer waarde aan jou verleent dan jij aan jezelf. En dat is een heel kwetsbare positive.

Ja, ik hou van mijzelf
en omarm mij in dit weten
en in de stilte toon ik mijzelf
wat ik vanuit eenzaamheid
in mijzelf heb neergelegd.

Want tussen gisteren en vandaag
ben ik meer alleen geweest
dan ik in woorden kan benoemen.

En in de pijn van het niet
verstaanbaar kunnen delen bij elkaar
heb ik alles aan mijzelf getoond.

Alleen ik ken de stappen
die ik heb gezet
in al mijn pogen om te groeien
en hoe ik telkens tot acceptatie kwam
van deze zo lange lijdensweg.

Alleen ik ken de diepte
mijn onverwoestbaar gebroken hart
en de parel die hierin is geslepen.

Marieke de Vrij uit haar boek: Loutering