Zielenzusters

Herkenbaar door de eeuwen heen
Naamloos doch tegelijkertijd met vele namen omgeven
Ik hoef me niet af te vragen wie je bent
Je bent het en dat is voldoende.

Als een verloren gewaande zuster
die nimmer echt weg is geweest
Geen vragen, alleen heel misschien waar je was
in de tijd dat ik rondliep zonder jou in mijn buurt
tegelijkertijd beseffend dat we zielenzusters zijn
en dit al vele leven duurt
en nog vele levens zal duren.

Een gevoel, een emotie
getriggerd door de herinnering van de ziel
In processie doemt voor mijn geestenoog
een groep personen voortschrijdend in harmonieus
Een Zijn
Ons Licht verspreidend de wereld door
gezangen reciterend.

Allen zijn we samen
Zoals het altijd is geweest
Zoals het altijd zal zijn
Herkenning vloeit over in erkenning
Eens ontsproten uit dezelfde Bron
verkiezend deel uit te maken van elkaar
Ook al leiden onze paden
soms mijlenver uiteen.

Ineens op een dag op onverklaarbare wijze
Ben je plotseling daar
En jij, en jij en ook jij
Zielenzusters, verwanten van de eerste graad
Onze samenkomst wordt met blijdschap aangekondigd
Tot ons vagelijk begrip volledig zichtbaar en duidelijk wordt.

En we elkaar de hand toereiken
Glimlachend in de wetenschap
Dat jij het bent en jij en ook jij
die ooit verkoos aan mijn zijde te wandelen
En ik het verkoos aan jou zijde te wandelen
tot in lengte van dagen.

En als ik te ver ben gewandeld
me teveel heb laten afleiden door de dingen om me heen
dan weet ik dat jij er bent zonder woorden
Ook al weet ik soms niet wie je bent
en heb ik je niet direct herkent
dan accepteer ik dat je stil en naamloos verkiest te blijven
tot ik me herinner wie je werkelijk bent.

Claudia Phillippo