Dagen van herinnering

Dagen van herinnering
even sta je stil
Je blik gericht op het verleden
een mijmering
Met gedachten aan dierbare momenten
en hoe ze zijn voorbij gegleden
zijn aangetast door de tand des tijd
Doch nimmer zijn vergeten.

Wat tastbaar was lijkt vergaan
maar wat onuitwisbaar was
Is blijven bestaan
en op dagen van herinnering
Leef je
In gedachten en in mijmering.

Haast even tastbaar
Zijn we weer bij elkaar
Want mijn lach en mijn traan
Vermengen zich met mijn herinnering
en openen zo een poort
waar jij blijft bestaan
eeuwigdurend voort ...