Mijn gevecht

Het leven Lijkt soms een heel gevecht

Want wat is nu illusie en wat is echt.

Gevoelens diep in mij lijken soms heviger dan ooit tevoren

Angsten en pijn kunnen mijn dagelijkse leven aardig verstoren.

Ze overspoelen me met een donderend geweld

Hoe kan dat nou, er is me toch een wereld van liefde voorspeld?

De nieuwe energie, met een wereld vol liefde en eenheid

Hoe komt het dan dat het in mezelf nog zo strijd.

Hoe meer ik groei, hoe heftiger de verwarring wordt van binnen

Ik zoek de stilte, maar ik weet niet meer waar ik moet beginnen.

Gevoelens overmannen die innerlijke stem
en ik wordt maar niet stil

Ook niet als ik rust schep, als rust is wat ik wil.

Ik voel me dan zo nietig, ik voel me dan zo klein

Dat ik niet meer in staat ben om rustig en vredig te zijn.

Ik zit in het donker en vraag om hulp, om raad, om een inzicht

En plots wordt alles in mijn kamer verlicht.

Na een regenachtige dag waarin alles somber leek en kil

Komt er uit het niets een zonnestraal, en ik ben stil.

Want in hetzelfde moment begrijp ik de reden van mijn strijden

Ik ben me van de diepere restjes aan het bevrijden.

Het niet meer weten maakt plaats voor een zeker weten

Ik was al heel, maar ik was het vergeten ...

Wanneer het donker is
en het licht niet in mijn kamer kan schijnen

Vallen alle oneffenheden niet zo op, en zullen totaal verdwijnen.

Maar wanneer 1 zonnestraal ineens mijn kamer verlicht

Komen alle onzuiverheden allemaal weer in het zicht.

Hoe feller het licht hoe duidelijker
de stof en deukjes zichtbaar zijn

Net als alle verborgen angst, verdriet en pijn.

Hoe meer je groeit,
hoe duidelijker de lessen aan het licht zullen komen

Totdat alles wat illusie is, is weggenomen.

Dan zal er niets meer zijn wat het felle licht niet kan verdragen

Dan ben je stil, en hoef je niet meer om antwoorden te vragen.

Leven is leren, leren is inzichten verschaffen,

inzichten verschaffen is groeien ...