Morgen dan komt er een nieuwe dag,
voor ons allemaal;
en dan wou ik u vragen
heeft u dat ook:
Vindt u het ook niet een beetje jammer
dat als zo een nieuwe dag begint
dat dat eigenlijk
niet altijd helemaal tot ons doordringt?
Heeft u ook wel eens het gevoel
dat wij dagen overslaan
en vergeten te leven?
Ik heb dat gevoel heel sterk soms.
Maar af en toe
dan kijk ik naar mijn handen,
heel bewust,
en dan laat ik het tot mij doordringen
hoe geweldig dat eigenlijk is
dat die handen kunnen bewegen.
Ze kunnen bewegen,
ze bewegen
en ze worden niet elektrisch aangedreven.
Ik dacht dat dit een wonder was
in elk van ons.
Als u ook eens zo een moment heeft,
mensen, zeg dan gewoon:
dank u wel
dat ik kan bewegen,
en dat ik kan lopen
en dat ik kan zien
en dat ik kan horen
en dat ik kan spreken
dank u wel.
Toon Hermans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter