De grond is wit, de nevel wit,
de wolken waar nog sneeuw in zit
zijn wit, dat zacht vergrijzeld.
Het fijngetakt geboomte zit met witten rijm beijzelt.
De boom houdt zich behoedzaam stil
dat niet het minste takgetril
't kristallen kunstwerk breke
de klank zelfs van mijn schreden
wil zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel wit,
wat zwijgend toverland is dit?
wat hemel loop ik onder?
Ik vouw mijn handen en aanbid
dit grootsche stille wonder.
J van de Waals 1868 -1922
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter