Tot de volgende keer

Zoals je nu staat aan mijn graf
met zovele vragen
wil ik luisteren
en laat ik de vogels fluisteren
en luister naar je hart.

De tranen die je huilt
de woede, het verdriet
wat erachter schuilt
Laat maar stromen
die emotie en dat verdriet.

Het hindert niet, het hindert niet.

Ik strijk met een windvlaag door je haar
ik kus je met een zonnestraal
Laat je troosten door de wind
je bent nooit alleen
ach lief kind.

Ook na mijn dood
zal ik er zijn
niet stoffelijk
niet echt aanwezig,
niet groot niet klein.

Laat je omarmen door een herinnering
adem, leef en zing.

Zing voor elke nieuwe dag
beleef het intens
met een traan en een lach.

Tot ziens, je voelt me wel weer
dag lief mens
tot de volgende keer.