Vijf dichters kwamen dichter
En stonden stil bij de boom.
'Voorwaar,' sprak er één
'Zie de takken schreeuwen naar de lucht
Vragen over de zin van de nacht
Verzoeken om de zon en haar pracht
Immer snakkend naar het licht'.
Een ander streek over de bast
'Voel de littekens van de seizoenen
De tekens van een stille strijd
Drinkt regen gelijk duizend citroenen
Verliezen zal hij geheid'.
Hoofdschuddend keek er één
'Zo oud als Methusalem
Nu nog volop in het groen
Straks komen de jaren
Zal je van je bladeren ontdoen'.
De vierde liep er omheen
'Zie je nu daar staan, schots en scheef
Wat kan je ons nog geven?
Geen vruchten, geen rechte planken
Geen bloemen, niets te danken'.
De laatste keek omhoog
En zag de zon tussen de bladeren gluren
Vleide zich in het gras in de schaduw
Snoof de lucht van hars
Sloot de ogen en genoot
'Dit kan me niet lang genoeg duren.'
En stonden stil bij de boom.
'Voorwaar,' sprak er één
'Zie de takken schreeuwen naar de lucht
Vragen over de zin van de nacht
Verzoeken om de zon en haar pracht
Immer snakkend naar het licht'.
Een ander streek over de bast
'Voel de littekens van de seizoenen
De tekens van een stille strijd
Drinkt regen gelijk duizend citroenen
Verliezen zal hij geheid'.
Hoofdschuddend keek er één
'Zo oud als Methusalem
Nu nog volop in het groen
Straks komen de jaren
Zal je van je bladeren ontdoen'.
De vierde liep er omheen
'Zie je nu daar staan, schots en scheef
Wat kan je ons nog geven?
Geen vruchten, geen rechte planken
Geen bloemen, niets te danken'.
De laatste keek omhoog
En zag de zon tussen de bladeren gluren
Vleide zich in het gras in de schaduw
Snoof de lucht van hars
Sloot de ogen en genoot
'Dit kan me niet lang genoeg duren.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter