Een dame neemt haar kleine hondje, een chihuahua mee op safari. Op zekere dag loopt de chihuahua net iets te ver weg en verdwaalt in de bush. Bijna meteen ziet hij een heel hongerig luipaard aankomen. De chihuahua realiseert zich dat hij in grote moeilijkheden verkeert, maar hij ziet een paar grote verse botten vlakbij liggen en hij gaat er gauw naar toe en begint er aan te knagen met zijn rug naar de grote kat toe. Wanneer het luipaard klaar staat om toe te springen smakt de chihuahua luid met zijn lippen, en roept uit: “Wow, dat was echt een overheerlijk luipaard, ik vraag me af of er nog meer in de buurt zijn”.
Het luipaard staat stokstijf stil van schrik en sluipt dan snel tussen de bomen weg.
“Allemachtig,” zegt het luipaard, “dat was op het nippertje – dat boosaardige kleine hondje had me bijna te pakken.”
Een aapje had van enige afstand het hele tafereel bekeken. Hij denkt meteen na over een manier om bij het luipaard in het gevlei te komen. Hij zal hem wel eens even vertellen hoe de vork werkelijk in de steel zit. De chihuahua ziet de aap achter het luipaard aan gaan en realiseert zich dat dat goed fout kan lopen.
Het luipaard hoort het verhaal van de aap aan en windt zich erover op dat hij zo stom is geweest zich voor de gek te laten houden. Hij biedt het aapje aan om op zijn rug mee terug te rijden, dan kan hij meteen getuige zijn van zijn afrekening met de chihuahua.
Het kleine hondje ziet ze aankomen en vreest het ergste. Hij denkt heel snel na en draait zijn rug naar ze toe, doet net of hij ze niet ziet, en als ze binnen gehoorsafstand zijn roept hij luid: “Waar blijft die aap nou toch, ik heb hem er al tijden geleden op uit gestuurd om me een lekker vers luipaard te brengen …”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter