Soms denk je misschien dat je je maar zo min mogelijk op jezelf moet concentreren, dat je moet vermijden te veel in je eigen problemen op te gaan, je eigen doelen na te jagen, je druk te maken om je gevoelens te neigen naar zelfmedelijden, bepaalde dingen te verlangen.
Natuurlijk zou het kunnen dat je te veel met jezelf bezig raakt; iedereen kent wel iemand die geen ander onderwerp dan zichzelf meer kent. Tijd nemen om jezelf te leren kennen, zachtmoedig en subtiel, is echter een heel mooie daad en het begin van echte liefde voor jezelf. Thuis raken in je eigen verdriet, jezelf de kans geven de woorden en gebeurtenissen die je leven hebben gevormd, die je gaven hebben gewerkt en je beperkingen hebben afgebakend, terug te halen in je herinnering om weer te weten hoe ze aanvoelden - dat is een vorm van zelfkennis opdoen die je helpt je eigen wezen met een zekere compassie te bezien. Uiteindelijk zal die kennis het middel worden waarmee je anderen kunt liefhebben en met zachtheid beoordelen.
Uit: Met alle liefde van Daphne Roos Kingma
Heel belangrijk om zo nu en dan met jezelf bezig te zijn. Al je emoties voelen en ontdekken. Ze zeker te weten toe laten. Je ziet het veel dat mensen het weg proberen te werken en het niet toe willen laten, maar vroeg of laat komen ze toch weer naar boven en dan als nog moet je het verwerken en het een plaats geven.
BeantwoordenVerwijderenSoms vraag ik mij wel eens af waarom sommige emoties niet mogen, in de maatschappij?
Liefs Debby
Dit vind ik fantastisch geschreven.
BeantwoordenVerwijderenM'n eigen welzijn wegcijferen voor de "goede vrede" heeft veel "oorlog" aangewakkerd in mijn lichaam.
Heel erg troostend af en toe een bevestiging te voelen in andermans verhalen.
Dankje voor al de moeite die je doet om zoveel moois te plaatsen.
liefs, lies.