Eigenlijk wil ik eerlijk zijn,
eerlijk zeggen wat ik voel.
Eerlijk zeggen wat ik wil,
maar weer is het de angst die wint.
Daarom is het weer dat ik lieg,
omdat het weer de waarheid is,
Die maakt mij bang.
De angst voor een oordeel is wat mij,
houd in bedwang.
Kon ik maar mijn eigen gang,
mijn eigen keuzes maken,
zonder dat de angst over mij zal waken.
Dan zal ik nu nog kiezen dat wat ik nu doe,
kan blijven.
Kan het mij niet schelen wat een ander vind,
maar het is helaas nog de angst die het wint.
De angst die heeft mij in de macht,
en dat is wat ik niet had verwacht.
Dat is wat mij nu spijt,
want hier te mogen blijven dat is waar ik voor pleit.
Ik krijg nu eindelijk de rust die ik wil,
en toch doe ik raar.
En ik bedenk weer van alles.
Het is de angst waardoor ik mijzelf niet kan zijn.
Ik zal eerlijk zijn ... dat doet pijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter