Zo vaak twijfelde ik aan mezelf
en had ik het gevoel dat ik alles fout deed.
Met mijn hoofd wist ik
dat het onzin was en dat alleen mijn gebrek
aan zelfvertrouwen mij zo onzeker maakte.
Maar wat ik ook dacht
en wat ik ook tegen mezelf zei,
het hielp maar even:
de twijfel kwam steeds weer terug.
Maar op een dag,
toen de onzekerheid weer toesloeg,
was het alsof ik een stem hoorde.
Een stem vol warmte.
Ik hoorde Hem zeggen: 'Ik geloof in jou.'
Op datzelfde moment verdween mijn onzekerheid
en gloeide mij hart van een ongekende warmte.
Terwijl ik nog vol verwondering gadesloeg
wat daar vanbinnen gebeurde, was het, alsof ik
een gezicht voor mij zag.
In dat gezicht zag ik twee stralende, heldere ogen.
Vanuit die ogen golfde mij een liefde tegemoet
die ik nauwelijks bevatten kon.
Maar wat die liefde mij
Maar wat die liefde mij
zonder woorden liet voelen, was:
Je bent goed zoals je bent,
helemaal goed; voor mij
ben je alleen maar goed.
Ik ervoer het als een wonder.
Ik ervoer het als een wonder.
Sinds die tijd denk ik aan die stem
en kijk ik naar die ogen,
als de onzekerheid weer toeslaat.
Meteen voel ik dan weer
die warmte en die alles aanvaardende liefde.
Zodra ik dat voel, verdwijnt de onzekerheid
en weet ik weer: Ik ben goed zoals ik ben.
Omdat er Iemand is die in mij gelooft,
kan ik nu eindelijk in mijzelf geloven.
Hans Stolp
uit: Ik geloof in jou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter