Wanhopig verschuilen achter een masker
het maskeren van een gemis
mijn zicht beperkt zich tot één streep licht
wat mijn gezicht achter het masker belicht.
Vaak struikelend hervat ik mijn weg
krachteloos en machteloos
maar het verlangen naar jouw aanwezigheid
draagt me naar de plek
waar ik je zal ontmoeten.
Steeds dichterbij komt het moment
het moment van weerzien
je lichaamswarmte straalt me
van ver al tegemoed.
Je praat in je hart tegen me
voel de koestering die je me zend
een onbegrensd gemis overspoeld me
met tranen van liefde gestelpt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter