Wanneer ik zou kunnen afdalen
Naar de plek waar ik werkelijk ben
Zou ik dan ontroerd raken en herkennen?
Zou ik mij schamen?
Is het er nog leger dan ik mij voel.
Of is het er gevuld met warmte en liefde?
Hou ik van mij of keer ik mij af van wat ik ben?
Ben ik mij en ben ik wat jij in mij ziet?
Hoever strekt mijn eerlijkheid
Over mijn diepgewortelde verdriet.
Om alles wat niet is en wat is geweest?
Ben ik hier wel echt?
Ik kan niet bij mij komen
Dicht bij mij raak ik steeds verder weg van mij
En dwaal ik rusteloos rond.
In een wereld die mijn naam draagt
Maar die ik niet ben.
Draag ik echt de pijn die ik voel
Of ben ik de charlatan voor wie men mij houdt?
Bedrieg ik de ander of mijzelf?
Kan ik zijn wanneer ik mijzelf bedrieg
Of ben ik dan het spiegelbeeld van de onwerkelijkheid?
Ben ik mij of mijn vader en voorvader?
Ben ik een ander dan ik wil zijn?
Hoe dichtbij kan ik komen bij de waarheid over mij?
Laat me vrij om de zware tocht te ondernemen.
Geef me wapens en proviand
Wijsheid, kracht, rust en liefde.
Ontneem mij mijn angst
En ik draag mij op handen naar mij.
René Hillenaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter