Ik ben oud
mijn benen willen niet goed meer mee
en mijn handen beven.
Heb geduld met mij.
Jullie wereld is zo snel
mijn oren zijn verzwakt
en doof van het lawaai.
Spreek niet te zacht
als je met mij praat.
Mijn ogen zijn niet meer zo helder.
Ik zie niet alles meer.
Wees niet boos als ik mors
of ergens iets omver gooi.
Ik heb nooit veel kans gehad
om te studeren
en jullie gebruiken soms moeilijke woorden.
Ik begrijp ze niet altijd.
In mijn geheugen zit de mot
en morgen ben ik vergeten
wat ik je vandaag beloofd heb.
Neem het me niet kwalijk
dat ik graag over vroeger praat
en soms twee keer hetzelfde vertel.
Het doet me deugd
als je vriendelijk bent
en even tijd voor me maakt.
Ik ben daar erg gevoelig voor.
Sluit me niet uit
en laat me voelen
dat ik je niet tot last ben.
Ik leef ook nog graag
en soms voel ik me erg eenzaam.
Ik moet nog leren
oud te worden
met een jong hart.
Wat een mooi en ontroerend gedicht.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Elisabeth