Ik heb een ziel die zich verveelt in mij
en alsmaar hoopt om te ontsnappen
naar buiten toe staat zij te grappen
maar diep van binnen wil ze vrij.
Ik ben voor haar alleen maar muren
met zicht op wat ze zo graag wil
de hemel, zegt ze soms heel stil
daar wil ze mij naartoe besturen.
Maar ik zit hier zozeer op aarde
zo zwaar van moed dat het haar spijt
dat zij het leven ooit bekoorde
ze ziet in mij geen grote waarde.
Soms kan ze mij een beetje kwijt
in veertien regels met wat woorden.
Bert Deben
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter