Je stond voor het loket, je had je keus gemaakt.
Je vroeg een kaartje.
Bestemming: Aarde.
Daar wilde je heen.
Aan gekomen, werd je met blijdschap
verwelkomt.
Je groeide op bij ouders, zelf gekozen.
Van peuter tot
volwassen vrouw.
Je afkomst vergeten.
Je vond de liefde, voor nageslacht
gezorgd.
Verloren je geliefde, ben je alleen verder gegaan.
De jaren
verstreken.
Soms overviel de eenzaamheid je.
Oud geworden werd je ziek,
snel ging je achter uit.
Opeens dacht je aan dat kaartje.
Je zocht en
vond, ja er stond: bestemming aarde.
Toen draaide je het om, er stond
geschreven:
Retour, bestemming de Hemel.
Je vertrok en ik kon alleen maar
zeggen,
Tot ziens, eens zien we elkaar weer.
R. van
Meerten
Mooi, leuk, onroerend stukje.
BeantwoordenVerwijderen