Spiritualiteit en de dood

When I come to heaven Lord,

What shall I bring?

My golden necklace, and my diamond ring?

I have some great treasures of jade, ivory, and bone,

And aren't we judged Lord, by what we own?

My important position I've climbed up so high,

There just isn't anything my money won't buy.

So tell me again Lord, just what are your needs?

I've helped you a lot, by doing good deeds.

You've got it all wrong, my child, my dear,

all that I've wanted is having you near.

While storing your treasures, there's much you forgot.

My love and forgiveness can never be bought.

I offer it freely, just ask and receive.

But you never listened, you didn't believe.

Your works and possessions are just filthy rags.

So if you're coming to heaven, unpack your bags.

Just come as you are, it's you that I love.

The price has been paid, by the one up above.

Elizabeth Andrews



Iedereen komt in de hemel! De Hemel word niemand ontnomen het word iedereen gegund. Jij bepaald eigenlijk wat je krijgt in het hiernamaals. Wat je denkt zul je krijgen. Donkere plekken in de hemel (hel) ontstaan alleen maar als je absoluut niet naar de hemel wil en zelf alles zwart wilt zien. Denk jij dat het boven fijn is dan zal het er fijn zijn, denk je dat het er vreselijk zal zijn zal je het zo ook ervaren. Maar alleen omdat jij het zo wilt. Het leven in de hemel is net zoals op de aarde hoe je op de aarde zult zijn zul je het ook in de Hemel krijgen. Iedereen mag je, om hoe jij je gedraagt. Dus gedraag jij je liefdevol tegen over je medemensen kan je dat ook verwachten dat ze in de hemel ook liefdevol tegen je zullen zijn.

Wat je uitstraalt krijg je terug.

Veel mensen zijn bang voor de dood, dit komt vaak nog door de oude waarden en normen van vroeger die we over hebben genomen. Ook al gaan we niet naar de kerk of hebben we voor een godsdienst gekozen, iedereen heeft ze over genomen. Er bestaan zoveel regels die de mens zelf heeft verzonnen om wel of niet naar de hemel te mogen.

Voorbeelden:

Als je naar de kerk elke zondag gaat kom je zeker in de Hemel. Ga je er niet heen dan kom je er zeker niet.

Als de wereld vergaat neemt God alleen de mensen die naar de kerk gaan met zich mee. Je geloof in God is pas bevestigd als je naar de kerk gaat.

Als je alles opbiecht aan God kom je in de Hemel.

Deze voorbeelden hebben mij als kind altijd angst aan gejaagd. Hoe vaak heb ik wel niet gedacht dat ik niet in de Hemel zou komen. Hierdoor ging ik twijfelen aan God en de verhalen over Hem. Het was verwarrend. Je voelde je verplicht en opgelegd op 1 manier te leven want anders kwam je niet in de hemel terecht en tegelijk krijg je te horen God mag je om zoals je bent. Dat was verwarrend ik wou mijn eigen leven bepalen en invullen en vroeg me dan tegelijk af of ik er wel zou komen.

Ik dacht hoe kan zo'n iemand rechter spelen over andermans leven en zich tegelijk God noemen. Wat hij ons verbied doet Hij zelf? Immers er zijn genoeg mensen die wel in God geloven maar gewoon weg niet naar de kerk kunnen. En stond er niet in de bijbel gij zult mij niet aanbidden en behandelen als een God. Iedereen is gelijk groot en klein en om wat hij /zij heeft gedaan. Hij stierf toch voor onze zonde aan het kruis. Ik ben kerkelijk opgevoed maar de kerk trok mij niet, (kwam ik nu niet meer in de hemel) ik had er niets mee gemeen.

Hoe maak je mensen wijs dat je wel geloofd in God maar op jouw manier! Ik had zoveel vragen ... mensen vonden me opstandig omdat ik mijn eigen weg wou bepalen in mijn geloof en leven. Dit bracht ook veel angst met zich mee of ik nu wel in de hemel zou komen. Wat als de wereld vergaat neemt Hij me nu niet mee omdat ik niet naar de kerk ga enzovoort.

Tot ik op een dag het begreep. Nu weet ik dat we vrij zijn om zelf te mogen bepalen hoe we leven en het invullen. Geloof zit in je zelf. Het geloof en God zit in ons hart. Dit kan je ook buiten een kerk of religie om doen. Iedereen kan in contact staan met God als hij of zij dat wil door gewoon weg je vragen te stellen aan Hem. Een kerk is niet een toegangskaartje om in de hemel te komen en een biechtstoel ook niet. Een biechtstoel is voor je zelf dat je je zelf kan vergeven een soort hulpstuk dat je helpt je fout te laten inzien. De kerk is er om samen als je wilt met gelijkstelden naar een verhaal te luisteren. Gelijkgestelden waar je mee kan praten en delen als je daar zelf behoefte aan hebt. God is altijd bij ons. God oordeelt niet, speelt geen rechter, dat doen alleen mensen, want waar trek je immers de grens? Iedereen verdiend de hemel het is aan jezelf omdat ook te vinden.

Hoe vaak gaan er mensen naar de kerk toe alleen voor een status van aanzien. Wat heeft het voor nut om elke keer te gaan biechten en naar de kerk te gaan als je niet van je fouten wilt leren? In de kerk de goede brave burger uithangen maar zodra de kerk uit is, de schoft weer zijn. Die mensen heb je ook. Daarom had ik altijd het gevoel al als klein kind af aan, dat er veel mensen alleen maar naar de kerk gingen om als hoog aan gezien te worden, en in de hemel willen te komen. Hoe vaak zag je wel niet dat met kerst de kerk ineens volzat met mensen die je anders nooit zag in de kerk. Gewone kerkdienst was te saai en niet bijzonder maar zo'n dienst wel. Ik begreep het echt niet. Ik voel stemmingen van mensen goed aan, een drukke menigte is onplezierig voor mij, neem dan te veel waar aan gevoelens die er rond hangen en gedachtes. Daarom voelde ik me in een kerk ook niet fijn omdat ik de foute gedachtes ook waarnam en strookte met mijn visie van geloof.

Ik denk dat ik soms beter in contact sta met God en mijn Gids en met mezelf, dan mensen die wel na de kerk gaan maar met een verkeerd doel. Het enigste wat ik fijn vind om te doen is, een kaarsje opsteken voor een dierbare die ik mis, of mensen die het moeilijk hebben.

De Hemel is een mooie plek. Ik ben niet bang voor de dood. Veel mensen zijn bang omdat ze de dood zien als een zwart zwaar iets en dat dan alles ophoud.

Ik zal niet alleen zijn, ik zal er worden op gewacht, mijn gidsen mogen zien en andere overleden mogen leren kennen. Zo zie ik de dood. Soms kan het leven op aarde een dwaaltocht in je eigen illusie en ideeën zijn. Op aarde zien we vaak dingen anders dan ze in werkelijkheid zijn. Boven in de Hemel zie je alles zoals het werkelijk is! Zo kunnen bepaalde zorgen ineens verdwijnen en zal je je fouten duidelijker zien. Alles is anders, maar dat wil niet zeggen dat alles in eens opgelost is! Want je zult je ook bewust worden van dingen die je allemaal gedaan hebt terwijl je dat niet had moeten doen. En moet je zelf leren vergeven voor die zonden om zo weer verder te kunnen gaan. Je krijgt de tijd om het aardse los te laten. Als je erg ziek bent geweest kom je daar tot rust. Je zult wel verdriet hebben, om diegenen die je moest achterlaten, maar je zal het niet als verdriet ervaren zoals je dat op aarde doet. Het loslaten van alles wat bij de mens en aarde hoort kost zijn tijd. Als je gewend bent met een stok te lopen zul je aan het begin in de hemel ook met de stok lopen.

Je bent nog gewend aan het aardse leven en de gewoontes die je had. Daarom zie/merk je vaak na het overlijden van iemand dat diegene er nog een poosje is als een entiteit. Om zelf ook afscheid te nemen van het aardse en om er nog even te wezen voor de nabestaanden. In de hemel zal je gelukkig zijn omdat je alles anders aanvaard dan op de aarde, je voelt je gelijk thuis, omdat je de regels al kent. In de hemel stel je een doel wat je wilt bereiken. Dat bepaal je zelf aan dat doel en zal op aarde je lot worden bepaald wat je moet overkomen en mee maken om tot dat doel te komen. In de hemel evalueer je dat doel ook, je kijkt of je erbij in buurt komt op de goede weg zit. Bereik je je doel dan kom je hoger op en je stelt weer een ander doel. (les). En dat gaat zo door en door en dat dat kan gaan tot je een lichtwezen bent en niets meer aarde hoeft te doen maar dan op dat niveau weer anderen begeleid.

Bij dood gaan houd je leven niet op ...
je gaat juist weer een stapje verder.