Zij die bang zijn alleen te zijn,
zoeken het gezelschap van de praters.
In de stilte van hun alleen zijn
zien ze hun naakte Zelf, en zij vluchten.
Zij die praten zonder kennis of gedachten,
spreken een waarheid en kennen haar niet.
Zij die de waarheid kennen,
spreken niet over haar in woorden.
In hun boezem woont de geest in ritmische stilte.
En ontmoet je je vriend onderweg of op het marktplein,
laat dan je geest je lippen bewegen en je tong leiden.
Laat je innerlijke stem spreken tot zijn innerlijke oor.
Want zijn ziel onthoudt de waarheid van jouw hart,
zoals de tong de smaak van de wijn onthoudt,
ook wanneer het vat al leeg is
en de kleur vergeten.
Kahlil Gibran
Goed en intressant stuk.
BeantwoordenVerwijderen