De docent vroeg op een normale ochtend:
"Wie wil deze twintig euro?".
"Wie wil deze twintig euro?".
Verschillende handen gingen de lucht in, maar de docent zei: "Voor ik het weggeef, moet ik eerst nog even iets doen.". Als een wilde begon hij het papiertje te verfrommelen en vroeg vervolgens: "Iemand die deze twintig euro nog wil?". Dezelfde handen gingen de lucht in. Hij gooide het propje tegen de muur, liet het op de grond vallen, trapte het weg, ging erop staan stampen, en opnieuw liet hij het biljet zien dat nu helemaal vies en verkreukeld was. Hij herhaalde zijn vraag en dezelfde handen gingen de lucht in.
"Jullie mogen dit nooit vergeten", zei de docent toen, "wat ik ook met dit geld doe, het blijft een biljet van twintig euro."
"Jullie mogen dit nooit vergeten", zei de docent toen, "wat ik ook met dit geld doe, het blijft een biljet van twintig euro."
"In ons leven krijgen we klappen, worden we in een hoek getrapt, mishandeld, beledigd, maar toch blijven we evenveel waard."
We worden enkel meer waard.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij ligt dat toch net even iets anders. Ook al is geld vies of besmeurd dan blijft het een betaalmiddel.Maar als je als mens bent beschadigd dan komen daar meestal problemen uit voort...Agnès
BeantwoordenVerwijderenen is eenieder veel veel meer waard natuurlijk,
BeantwoordenVerwijderenmaar ik kwam nog nooit iemand tegen die vies van geld is of was. Ze groeien niet aan de bomen
maar toch zou ik graag er eentje meer hebben
dan kon ik die delen met een mens van waarde ♥
Een heel mooi duidelijk vergelijk Diana.
BeantwoordenVerwijderenMaar als je als mens in je leven een flinke dreun krijgt of meer...........
daar ben je zo nog niet van genezen.
En eigen waarde is dan voor mensen ver te zoeken.
Terwijl je natuurlijk even veel waard blijft.
Groetjes Christiene.