Er waren eens een duivel en een engel
Zij klein en pittig, een beetje negatief
en zij mooi licht, eerlijk en lief.
Ze deden een wedstrijd
Zonder mij, zei de duivel
kun jij niet bestaan
We horen bij elkaar, wij moeten samengaan
Een eenheid, zoals Yin en Yang
die vloeien in elkaar over
in elkaars belang.
Kijk naar zon en maan, kijk naar dag en nacht
dat zijn wij, zei hij fluisterend zacht
Wij zijn elkaars gelijken.
En de engel, slim, knikte
Maar wist beter
Want de engel had al genoeg van het leven geleerd
Het positieve straalt zo veel sterker
dan het negatieve
dat altijd naar binnen is gekeerd.
Dus rustig liep ze hem tegemoet
Dus rustig liep ze hem tegemoet
met de overwinning in zicht
en wist
een schaduw wint het nooit van het licht.
Discutabel stukje.
BeantwoordenVerwijderen