Ik zag vandaag een jongen
Op de bus met gouden haar
Ik wou dat ik zo mooi was.
Toen hij uiteindelijk wou uitstappen
Zag ik hem strompelen tussen de banken
Hij had slechts één been
En liep met krukken
Maar bij het passeren had hij
Een erg brede glimlach.
Vergeef me als ik jammer
Ik heb twee benen en de wereld is de mijne ...
Onderweg bij het wandelen zag ik een snoepkraam
De jongen die daar snoep verkocht had veel charme.
Ik sprak even met hem
en hij zag er zo gelukkig uit
Als ik wat later ben
Is dat helemaal geen probleem
Wanneer ik verder wou gaan
Zei hij tot mij
Je bent bedankt ... je bent zo vriendelijk
Het is fijn om te praten met mensen als jij
Je moet weten ... ik ben blind.
Vergeef me als ik jammer
Ik heb twee ogen en de wereld is de mijne ...
Ik wandelde verder langs de straat
En zag een jongen met mooie blauwe ogen
Hij stond te kijken naar spelende kinderen
En wist niet wat te doen
Ik stopte en vroeg hem
Waarom speel je niet mee met hen
Hij keek onverstoorbaar verder
Zonder één woord te zeggen
Toen besefte ik pas dat hij doof was.
Vergeef me als ik jammer
Ik heb twee oren en de wereld is de mijne ...
Ik heb twee benen waarmee ik kan gaan waar ik wil
Ik heb ook twee ogen om alles rond mij te bekijken
Ik heb twee oren om dat te beluisteren wat ik wil
Ik ben gezegend ... de wereld is de mijne
Vergeef me als ik jammer ...
Alberto Malloma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter