Ik heb geleerd op jou te wachten
ik liet je meegaan met de wind
ik volgde jou in je gedachten
verdwaalde in jouw labyrint.
Ik heb de weg teruggevonden
en alles laat me langzaam koud
want ik kan de muur niet breken
die jij rond je hebt gebouwd.
Je leeft verborgen in jouw wereld
gesloten poorten, stad van steen
al zou ik zingen tot de ochtend
ik kom er met geen stem doorheen.
Zie het vuur begint te doven
en ons huis wordt langzaam koud
want ik kan de muur niet breken
die jij rond je hebt gebouwd.
Onze toekomst wordt verleden
hoe vaak ik ook mijn handen vouw.
Ik kan de muur niet breken
ik kan de muur niet breken
ik kan de muur niet breken
die jij rond je hebt gebouwd.
Stef Bos
ik denk dat iedereen wel een muurtje om zich heen bouwt.....en erin laat wie het verdient
BeantwoordenVerwijderen* jericho*
BeantwoordenVerwijderenwat een prachtige geweldige tekst man zanger vader :-)
medemens is stef toch..
Top !! maar dat is het meeste van Stef zijn werk.
BeantwoordenVerwijderenDicht bij jezelf blijven is dan de boodschap. Toch? Of net niet...
BeantwoordenVerwijderen