Belangrijk

Het is maar goed dat we ons zelf belangrijk vinden.

Als het eens niet zo was, waar moest het dan wel heen!

Och och, we hoeven en geen doekjes om te winden:

dan stortte werkelijk de maatschappij ineen.

Want stel u voor dat we onszelf ineens eens zagen

zoals de anderen ons zien. Hoe zou dat zijn?

Dat was afschuwelijk! Dat was niet om te dragen!

We wierpen ons waarschijnlijk voor de dieseltrein.

Ofwel, we zouden ons in ‘t kolenhok verschuilen.

Geen mens zou ooit nog meer geloven in zijn werk.

Meneer hiernaast zou in de gang gaan zitten huilen:

'Ik ben een vlerk ... ik ben een nietsnut en een vlerk.'

En al de grote directeuren van bedrijven

gingen beschaamd en heel verdrietig naar hun bed;

ook de politici ... ze zouden binnen blijven,

de ambtenaren kropen achter het buffet.

Geen enk'le spreker zou nog één keer durven spreken,

geen enk'le chef zou ooit een chef meer durven zijn,

geen enk'le predikant zou ooit meer kunnen preken,

de boel lag stil, volledig stil op elk terrein.

Gelukkig zijn we niet op die manier ontluisterd.

Wat is het eigenlijk toch prachtig ingericht,

dat de natuur ons stuk voor stuk heeft ingefluisterd:

vergeet het niet, je bent een mens van groot gewicht.

Annie M.G. Schmidt