Wortel, ei of koffie

Je zult nooit meer op dezelfde manier

naar een kop koffie kijken.

Een jonge vrouw ging naar haar moeder en vertelde haar over haar leven, en hoe moeilijk ze het had. Ze was moe van het vechten en worstelen. Het leek wel dat wanneer het ene probleem was opgelost, een volgend probleem ontstond.

Haar moeder nam haar mee naar de keuken. Ze vulde drie pannen met water. In de eerste deed ze wortels, in de tweede deed ze eieren, en in de derde deed ze koffiebonen. Ze zette de pannen op het vuur en liet ze koken zonder een woord te zeggen. Na ongeveer 20 minuten deed ze het vuur uit. Ze viste de wortels eruit en deed ze in een schaal. Ze haalde de eieren eruit en legde ze in een schaal. Daarna schepte ze de koffie eruit en schonk het in een schaal.

Zich naar haar dochter kerend, vroeg ze: "Vertel me wat je ziet?" "Wortels, eieren, en koffie," antwoordde ze. De moeder bracht haar dochter dichterbij en vroeg haar aan de wortels te voelen. Ze deed het en bemerkte dat ze zacht waren geworden. Toen vroeg de moeder haar dochter om een ei te nemen en open te breken. Na de schil eraf gepeld te hebben, zag ze het hardgekookte ei. Tenslotte vroeg haar moeder om iets van de koffie te drinken. De dochter glimlachte toen ze de rijke aroma van de koffie proefde. Haar moeder legde uit dat elk van deze voorwerpen dezelfde moeite had doorgemaakt - kokend water - maar elk reageerde anders.

De wortel was sterk, stevig, hard en onaantastbaar toen hij de pan inging. Echter na onderhevig te zijn aan het kokende water, werd de wortel zacht en zwak. Het ei was eerst kwetsbaar. Zijn dunne buitenschil had zijn vloeibare binnenkant beschermd. Maar na het kokende water doorstaan te hebben, werd zijn binnenste hard. De koffiebonen echter waren uniek. Nadat ze in het kokende water waren geweest, hadden ze het water veranderd.

"Wat ben jij?" vroeg ze haar dochter. "Als moeilijkheden op je weg komen, hoe reageer je dan? Ben je een wortel, een ei, of een koffieboon?" Denk er eens over na: Wie ben ik? Ben ik de wortel die sterk lijkt, maar verslap ik bij pijn en tegenslag en word ik zwak en verlies mijn moed en kracht? Ben ik het ei dat begint met een smeedbaar hart, maar door de hitte wordt veranderd? Had ik een vloeibare geest, maar door een sterfgeval, financiële tegenspoed, een teleurstelling, of een andere beproeving heb ik een stugge geest en een hard hart gekregen?

Of ben ik zoals de koffieboon? De koffieboon verandert in feite het water, juist de omstandigheid die de pijn brengt. Als het water heet wordt, geeft de koffieboon zijn geur en smaak af. Als je bent als de koffieboon, dan is het zo dat wanneer de omstandigheden op zijn slechts zijn, jij juist beter wordt en je de situatie om je heen verandert. Als de tijden het donkerste zijn en de beproevingen het grootst, bereik je dan een ander niveau? Hoe ga jij om met tegenslagen? Ben je een wortel, een ei, of een koffieboon?