De tragiek van vele mensen ligt in het feit dat zij diep in zich over het vermogen beschikken gelukkig te worden, doch daar niet in slagen. Hun rendement ligt ontstellend laag, mislukkingen, spanningen, en alle vormen van conflict en ontmoediging zijn daar het onontkoombaar gevolg van.
Wij allen kunnen slagen in dit leven, en de grootste prestaties en het diepste geluk bereiken. Het volstaat het geheim te ontdekken van die mensen die schitterend slaagden, en ons vervolgens hun persoonlijkheidstrekken eigen te maken.
Als wij die gelukkige mensen bestuderen, dan zien wij dat zij de grootste rem op hun verwezenlijkingen weggenomen hebben, en vervangen door een krachtige motor. Die rem zowel als die motor zitten in ons onbewuste. Het onbewuste is het geheel van opvattingen en associaties die onze gedachten en ons gedrag voortdurend bepalen. Het is onze fundamentele mentaliteit die, wanneer zij defensief is, ons leven banaal houdt, en als zij constructief is, ons doet groeien naar de hoogste toppen.
De tragiek zit hierin dat de meeste mensen denken dat het onbewuste onbeïnvloedbaar is, zodat zij daar levenslang het slachtoffer van blijven, en na vele mislukkingen dan ook gaan denken dat het geluk voor hen onbereikbaar is.
Doch zij die het beu zijn op die manier te blijven sukkelen, beginnen met die defensieve mentaliteit om te zetten in een constructieve. De enige manier om ons onbewuste te beïnvloeden is positieve gedachten te blijven herhalen in onze verbeelding, en ons van ons doel steeds bewuster te maken. Zo ontstaan in ons vijf krachten, die onweerstaanbaar leiden tot het geluk, op voorwaarde dat zij samen aanwezig zijn.
Onze eerste kracht is het geloof. Ik geloof dat ik al mijn diepste verlangens kan verwezenlijken, en alle nodige vaardigheden daartoe kan aanleren. Geloof is de zekerheid voor het bewijs werd geleverd. Het berust op het feit dat de hele mensengeschiedenis door, er steeds zaken zijn gebeurd die de stoutste verwachtingen overtroffen, en dat nog niemand, wanneer hij echt in zichzelf heeft geloofd, zijn eigen grenzen heeft bereikt. Als de anderen het kunnen, kan ik het ook. Eerst geloven en dan zien is de leuze waarmee de grootste wonderen werden verricht. Er bestaat geen geluk of tegenslag, en evenmin begaafdheid of spontane bekwaamheid. Iets kunnen, is altijd de vrucht geweest van steeds weer proberen en het telkens beter doen. Nooit meer zal ik zeggen: "Ik weet het niet" of "Ik kan het niet". Want als we zo denken dan is één ding zeker: we zullen het nooit weten en we zullen het nooit kunnen. Er is geen andere mogelijkheid.
Onze tweede kracht is de durf. We moeten de gewoonte hebben op een vooraf bepaald moment aan ons besluit te beginnen, ook al zijn we de eersten, en al lijken de risico's groter dan ooit tevoren. Voortdurend tracht ons onbewuste ons te overtuigen dat het nog veel te vroeg is, en dat we nog alle tijd hebben. Wij stellen de start uit, omdat we zogezegd nog niet over alle informatie beschikken. Nochtans is het onmogelijk alles vooraf te weten. Immers, we moeten voorbij de eerste bocht zijn, om de tweede bocht te kunnen zien. Durven beginnen is voor de helft geslaagd zijn, en kunnen kan alleen door proberen.
Onze derde kracht is het doorzettingsvermogen. Het doorzettingsvermogen is een gewoonte die gemakkelijk wordt aangeleerd, en die hierin bestaat dat wij onze eigen en vrijwillig gevormde beslissingen altijd tot het einde toe verwezenlijken. Ons doorzettingsvermogen is onze grootste kracht, en als we die beginnen te ondermijnen, brengen we onszelf de doodsteek toe. Als we vooraf niet zeker zijn dat een bepaalde methode de goede is, dan moeten we in ons project evaluatiemomenten voorzien. Doch zolang zo'n evaluatiemoment niet is bereikt, mogen we nooit opgeven.
Onze vierde kracht is de constructieve zelfkritiek waarmee we onze mislukkingen analyseren. Mislukkingen zijn onvermijdelijk, maar nooit een bewijs van onvermogen of onbereikbaarheid. Ze zijn enerzijds de bevestiging van het feit dat we de moed hadden iets te proberen, en anderzijds een onschatbare bron aan inzicht, zelfkennis en zelfverbetering. Een mislukking is steeds een spoorslag in de goede richting. Analyseren betekent net zolang onderzoeken tot wanneer we factoren vinden die binnen ons bereik liggen. Een mislukking is altijd onze fout, zolang we de oorzaak buiten ons situeren zijn we machteloos en verloren.
Onze vijfde kracht is kunnen genieten, kunnen opgaan in al het mooie dat wij hebben gekregen en dat wij zelf hebben gerealiseerd, zonder ons daarbij te ergeren aan onvolmaaktheden. Het geluk ligt niet in de volmaaktheid, maar in het besef ernaar te groeien. Dit geluksbesef is de energiebron voor de volgende grootse prestatie.
De vraag kan gesteld worden waarom ons onbewuste zo'n blok aan ons been is. Het antwoord is eenvoudig: het heeft spontaan de neiging meer rekening te houden met de gevolgen op korte termijn dan met de gevolgen op lange termijn, en voor elke mislukking een sussende verklaring te vinden. Zolang wij ons onbewuste niet hebben heropgevoed, zal het ons in de verkeerde richting blijven duwen.
Deze nieuwe ideeën zullen in het begin gepaard gaan met een zeker scepticisme. Maar naarmate je vorderingen maakt, begin je je te realiseren dat je, net als anderen, het geluk kan bereiken waarvan je droomt. En meteen besef je dat dit scepticisme de laatste stuiptrekking was van een defensieve mentaliteit. Dan weet je dat de sleutel tot het geluk constructief denken is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter