Je loopt op het strand en kijkt achterom. Je ziet jouw spoor in het zand staan, maar kijk, daarnaast loopt nog een spoor. En je kijkt naast je, het is je gids die naast je loopt. Twee sporen in het zand, je gids en jij.
'Als je achterom kijkt,' zegt je gids, 'dan kun je door het spoor heen je leven zien. Kijk maar, kijk eens of je er iets van hebt geleerd.'
Je kijkt achterom en ziet tijden van plezier, geluk en harmonie. En daardoor heen zie je twee sporen, die van je gids en die van jou. Hij was altijd bij je. Maar ook zie je tijden van narigheid, ongeluk en depressiviteit. Maar tot je verwondering loopt daardoor maar één spoor.
'Waarom in Gods naam,' vraag jij je gids, 'vertel me, waarom heb je me juist in die moeilijke tijden alleen gelaten?'
En hij antwoordt: 'Alleen gelaten, jou alleen gelaten? In die moeilijke tijden heb ik je juist gedragen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter