Ik kijk naar buiten, de wereld draait door,
het zingen van de vogels is wat ik hoor.
Ik sta stil in de tijd, ga even niet vooruit,
ik zie niks en hoor geen geluid.
Ik ben even in mijn eigen wereldje gekropen,
kan even niet met alles meelopen.
Ik heb tijd nodig om alles op een rijtje te krijgen,
ik luister wel, maar blijf zwijgen.
Ik neem alles heel bewust in me op en kijk rond
waar was nou de plek waar ik voorheen mijn geluk vond
Ik ben er nog niet uit en heb behoefte aan rust,
ik ben niet zielig, doe dit heel bewust.
Het is ook wel eens lekker om niks te zien en te horen,
als ik terug kom voel ik me als herboren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter