De brug tussen verleden en toekomst

Op dit moment bevind ik mij
op de brug tussen verleden en toekomst.
Achter me al mijn oude lessen, patronen
die me gebracht hebben waar ik nu sta,
alleen zullen ze me
nu niet langer meer tot nut kunnen zijn.

Op de brug lopen de tranen over mijn wangen
Ik voel de pijn van het loslaten
Ik voel steeds weer een touw losspringen, een oud patroon.
Voor me kijk ik angstig naar mijn versie van Hemel op aarde.
Ik voel angst voor al dat moois wat voor me ligt.

Er zijn niet langer wegen, geen borden aan de kant.
Niets zal mij langer zeggen:
"hier moet je langs, langs deze kant"

Het is de tijd dat ik de wereld ga betreden.
Al mijn oude patronen, gewoontes, overtuigingen,
Alles wat mij jaren tot nut is geweest,
mag ik met dank voor al die jaren
terug geven aan dat waar ze vandaan kwamen.

Om zo te gaan staan in het Nu.
Een zijn met alles om me heen.
Vol vertrouwen en geloof.
Hand in hand te gaan met mezelf,
Over de laatste tree van de brug.

De nieuwe geuren te ruiken.
De nieuwe kruiden te proeven.
De wind door mijn haren.
Ik zie de kleuren van mijn versie
van hemel op aarde.

Ik hoor mijn innerlijke stem ...

En toch ... blijf ik voor nu nog even staan.
Op de brug tussen mijn verleden
En mijn toekomstige bestaan
Met tranen over mijn wangen en een angstige blik.

Naar mijn beloofde land die nu voor me ligt ...

Mirella Bruijnsteijn