Het water rimpelt wrikkeloos
doorheen de tijd.
Hoe dieper je luistert,
hoe meer je ziet.
Zuiver water kent geen bodem
en er tintelt altijd,
iets aan de oppervlakte.
Het is de stilte zelf,
Terwijl het voortdurend borrelt.
’t Is fijn en kwetsbaar,
als kristal wanneer twee mensen
op dezelfde golf zitten.
Katelijne Vijcke
Broze werkelijkheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter