Eenzaamheid - alleen zijn

Terug denkend aan mijn eigen eenzaamheid -alleen zijn.

Verdrietig door afwijzing en onbegrip de reden willen begrijpen. Lopend op mijn eigen levenspad
openbaarde zich de antwoorden vanzelf.

Vele spirituele mensen zijn als kind al erg eenzaam omdat ze niet begrepen worden omdat ze al anders zijn. Trekken zich vaak dromend terug op hun kamer of ze liggen te dromen in het gras. Met je hoofd ben je meer daar als hier. Intuïtief weet je al veel meer. Door de afwijzing die je ondervind door het niet begrepen zijn ga je je eenzaam voelen. Je hebt en vind geen aansluiting bij de mensen. Naarmate je ouder word ga je de eenzaamheid nog meer en meer ervaren ondanks de kennissen en vrienden die je hebt. Zijn het wel vrienden vraag je je af als je gesprekken in jou ogen nergens over gaan. Geen aansluiting op jou interesse dus lopen die vriendschappen vaak op niets uit ook al omdat jij geeft en geeft en geeft en niet meer geven kan omdat er geen respons terug komt.

Waarom zo lang zoeken en alleen zijn, die knagende eenzaamheid voelen.

Het antwoord kwam van binnen uit. Als je geen aansluiting vind bij anderen ligt het daar ook niet! Waar dan wel! Bij jou zelf is het antwoord.

Bij jou zelf, je eigen hart openen en jou zelf boven alles liefhebben. Liefde voor jou zelf, je zelf accepteren wie en hoe jij bent lost eenzaamheid op. Je hebt dan contact met jezelf. Je krijgt zelfkennis en eigenwaarde en je kan heel goed alleen zijn. Je bent graag alleen omdat je dat nodig hebt en kan jezelf ook vermaken.

Ja maar dat kan ik niet hoor je dan.

Als jij niet van je zelf houd kan je ook niet van anderen houden. Bijvoorbeeld je partner en kinderen. Velen zullen nu denken natuurlijk houd ik van ze. Nee dat is liefde vanuit het denken en niet met je hart.

Als jij voelt vanuit je hart en vanuit het voelen met je hart houd van je kinderen en je partner en kan je ook van jezelf houden. Als je van jezelf houd, contact hebt met jou Hogere Zelf ben je niet meer eenzaam.

Eenzaamheid is afgesneden zijn van jezelf. Houden van je zelf maakt je heel en compleet en naarmate jij je pad loopt en meer en meer in contact met jou eigenliefde groeit ook jou eigenwaarde. Zo ga jij jezelf koesteren en ga je heel voorzichtig met je zelf om. Zo ook wordt je selectiever in de keus van vrienden en merk je heel vlug of het echte vriendschappen zijn of geveinsde uit eigenbelang omdat de ander aandacht nodig heeft.

Naarmate je dichter bij jezelf komt en je hart zich opent, je liefde voor jezelf sterker wordt groeit ook de Universele liefde in jou. Dat is liefde voor je naaste, je medemensen en dan verdwijnt meer en meer het alleen zijn gevoel.

Hoe mooi is het als je kunt baden in eigenliefde, je kracht en licht toenemen naarmate je groeit en groeit en je op je pad je zielemaatjes gaat ontmoeten. Doordat jij je zelf liefhebt kan je ook je eigen zielsverbonden herkennen. Het is het gevoel van hart tot hart. Iets wat je moeilijk in woorden kunt vangen of uitleggen, het is er of het is er niet.

Zielsverwanten ontmoeten is een ontroerende gebeurtenis. Je voelt de verbondenheid al op afstand. Je herkent elkaar en bent emotioneel zonder het te kunnen uitleggen. Liefde beleven tussen mensen die je nooit gekend hebt of ontmoet is het aller mooiste geschenk van boven. Zielsverwanten worden in deze tijden samen gebracht om het licht en liefde kracht te versterken om zo samen de wereld mooier te maken voor wat komen gaat. Zo lost de eenzaamheid op en alleen zijn in AL EEN ZIJN.

Meer over eenzaamheid.