Zo verschrikkelijk "gesund" voel ik me nog niet bepaald, maar z'n minder goede en zieke dagen moet men ook met een zekere waardigheid en geduld dragen en men moet ze vooral niet willen opjagen, dat ze toch vooral weer gauw in goede dagen zullen overgaan, dat helpt ook al niet veel. Vooral iemand als ik, wie het lichamelijk dikwijls slecht gaat, moet leren dat gevoel van ziek zijn als het ware organisch bij jezelf "einzuordnen", zodat heet je niet iedere keer als een plotselinge onaangename inbreuk stoort.
En men moet zich niet verongelijkt voelen, wanneer men zich minder prettig voelt. Of te kort gedaan. Bewust doe ik dat niet, maar onbewust zou dat toch zeer goed mogelijk kunnen zijn. En dat onwel-zijn zo organisch invoegen in z'n dagelijkse doen en leven, dat men er geen enkele extra gedachte of onlustgevoel aan te verspillen hoeft.
Etty Hillesum
17 juni 1942
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter