Liefde

Het geeft je soms veel van iemand te houden, kortstondig verliefd op iemand te zijn, gefascineerd te zijn door iemand, het neemt dat op een onverwachts moment ook weer weg. En diegene, voor wie men eens ontvlamd was, staat daar dan opeens zo kaal en beroofd voor je. Maar kan er toch meestal ook niets aan doen.

En misschien heb je te blind liefgehad en met te weinig oog voor de realiteit. En dan is er plotseling een realiteit, waarbij die liefde niet meer past. En de ander kan daar niets aan doen. Je kunt er zelf ook niet altijd veel aan doen. Maar men moet het elkaar niet verwijten. Men moet het leven dankbaar zijn voor de geïnspireerde ogenblikken, die het aan ons anderen soms laat beleven, maar men moet kunnen berusten en aanvaarden, wanneer dat het weer eens verdwijnt en vooral, men moet het de ander niet verwijten. Het is niet een zaak van die ander, het is er één van het leven. En men kan hier niets forceren.

Men moet het een mens kunnen vergeven, wanneer hij je eens heel goed bevallen heeft. Ik bedoel: men mag niet de onrechtvaardige eis stellen, dat hij je altijd even goed bevalt. En je mag het zeker iemand niet verwijten in je hart, als hij je eens niet goed bevalt. Het is een eeuwige tragiek in menselijke verhoudingen.

Etty Hillesum

22 juni 1942