Perspectief

Het begrip 2D of tweedimensionaal geeft aan dat iets een lengte en een breedte heeft. In ons leven denken we voornamelijk 2D. Met hoogte houden we nauwelijks rekening om de simpele reden dat we daar dagelijks weinig mee te maken hebben.

Voor bijvoorbeeld vogels ligt dat heel anders, zij moeten wel rekening houden met hoogte. Feitelijk leven we in een 3D (driedimensionale) wereld omdat wij ook hoogte kennen. Maar in de praktijk denken we in 2D. Gaan we 3D denken, dus zoals een vogel dat doet, dan zal je merken dat onze wereld er opeens heel anders uit ziet. Om ons huidige leven te kunnen begrijpen, is het belangrijk dat je in 3D en dus vanuit meerdere gezichtspunten gaat denken. Want uitsluitend op die manier leer je om dingen vanuit een ander perspectief (gezichtspunt) te zien. Dat je feiten of gebeurtenissen vanuit meerdere perspectieven leert bekijken. Iedere gebeurtenis of verhaal kent namelijk twee of meerdere waarheden. Het is maar vanuit welk perspectief je iets (wilt) zien.

Een simpel voorbeeld:

Vraag aan iemand uit Zuid-Afrika om het continent Afrika voor je te tekenen. Hij of zij zal dat vanuit zijn (haar) perspectief doen en dus precies omgekeerd doen zoals wij dat doen. Zowel de persoon uit Zuid-Afrika als wij hebben gelijk, terwijl het er totaal anders uit ziet. Namelijk precies omgekeerd. Iets is afhankelijk vanuit welk perspectief je iets ziet. Dat de waarheid afhankelijk is vanuit welk perspectief je iets bekijkt, komt heel mooi naar voren in onderstaande tekst.



Een Oosterse, wijze leermeester ging eens met zeven leerlingen een ochtendwandeling maken, terwijl de dauw nog over het land lag. Na enige tijd brak de zon door en de dauwdruppels schitterden dat het een lieve lust was! Bij een grote dauwdruppel liet de oude meester halt houden. Hij schaarde zijn leerlingen zodanig rondom de druppel dat de zon erop bleef schijnen en vroeg hen welke kleur de druppel had.

"Rood," zei de eerste. "Oranje," zei de tweede. "Geel," zei de derde. "Groen," zei de vierde. "Blauw," zei de vijfde. "Paars," zei de zesde. "Violet," zei de zevende.

Ze stonden verbaasd over de verschillen en omdat ze allemaal zeker waren van de kleur die de druppel had, ontstond er bijna ruzie. Toen liet de oude meester hen enige keren van plaats wisselen. En heel langzaam drong het tot hen door dat, ondanks de verschillen in hun waarneming, ze toch allemaal de waarheid hadden gesproken.

Nadat er zo enige tijd verstreken was, liet de oude meester hen weer hun oorspronkelijke plek innemen. Maar omdat intussen de zon gedraaid was, kaatsten er weer heel andere kleuren terug vanaf de grote dauwdruppel.

En de meester sprak: "Hoe u de waarheid ziet, hangt af van de plaats en de tijd die u in het leven inneemt, zoals u daarnet een deel van het licht hebt gezien en dat voor de waarheid aanzag. Laat uw medemensen in volle vrijheid hun eigen weg bewandelen, hun eigen plaats innemen en hun eigen deel van het licht waarnemen. U heeft allemaal waarheden nodig, want alle tezamen vormen zij het werkelijke spectrum als geheel; de volle waarheid. Tot u zelf een van de groten bent geworden en de zeven kleuren als één kunt waarnemen, zal ieder afhankelijk van zijn situatie een ander standpunt innemen en de waarheid op een andere manier zien. Wees daarom niet alleen tolerant, want dat is slechts het duiden van andermans mening, maar wees zelfs blij dat er andere meningen zijn. Zolang u zelf nog niet het volle licht kunt zien, heeft u uw medemens als medeleerling nodig om de volle waarheid te leren kennen.