zondag 5 augustus 2012

Kloosters, een oase van rust en stilte


Vele mensen worden spontaan aangetrokken door de omgeving van een klooster of een abdij. De sfeer verkennen, de stilte te proeven. Waar ruimte en aandacht voor stilte is.

Niet alle kloosters zijn evenveel op 'stilte' toegelegd. Kloosterorden als de Clarissen, Karmelieten, Benedictijnen of Trappisten zijn meer 'meditatief' en daar staat 'stilte' sterk centraal. Sommige kloosters zijn meer gericht op studie en wetenschap zoals de Jezuïeten en Dominicanen, anderen zijn bekend voor hun sociaal engagement zoals Fransiscanen of Salesianen. Maar ook bij deze laatste orden is echt wel wat 'stilte' te vinden.

Rondom kloosters is het vaak een oase van rust en stilte. Even rondwandelen en aandacht geven aan de sfeer die er hangt. Even proeven van de stilte door een zalige plek op het domein uit te zoeken waar je de stilte kunt voelen en meditatief aanwezig te zijn. Het leven op en rondom een klooster straalt stilte uit en draagt die over op de mens. En uit deze ontmoeting, doorheen de stilte spreekt soms een 'stem', iets van een 'geheim' verschijnt in de aanwezigheid.



Wandelen door de kloostergangen

Kloosters kennen indrukwekkende gangen. Omdat ze lang zijn, hoog of breed. Omdat ze mooi en kunstig gebouwd zijn. Rondwandelen in deze ruimten waar veel stilte heerst maakt indruk op mensen, ze worden er door aangetrokken. In sommige abdijen en kloosters kan je ook tussen de gebouwen rondlopen of kan je in bepaalde kloostergangen vrij rondlopen of onder geleide bezoeken.

Bijwonen van een gebedsmoment

Mee aanwezig zijn bij een gebedsmoment van paters of zusters in een abdij kan heel indrukwekkend zijn. Sommige abdijen hebben een zeer geoefend zangkoor (dat is helaas niet in alle abdijen het geval, kies ze dus met zorg uit) waarbij de sfeer van de gregoriaanse gezangen, het orgelspel, het samen zingen met velen betoverend kunnen werken.

Gesprek met een kloosterling

Sommige monniken mogen niet spreken als ze aan tafel zitten. Waarom moeten ze dan stil zijn, is spreken met elkaar dan niet van belang om goed te kunnen samen leven? Samen zingen en bidden mag wel. Waarom dat wel en onder elkaar niet? Helpt het lange kleren aandoen bij het leven in stilte? Kan je God alleen vinden in de stilte? Kan je leren stil zijn? Welke raad kan je ons geven Waarom leef je als monnik in stilte en in afzondering?

Dat is hetzelfde als vragen waarom een laborant werkt in een laboratorium, of waarom een zeiler naar zijn boot gaat, of waarom een eend zwemt in het water. Waarom gaat iemand naar zijn slaapkamer en waarom kruipt hij in zijn bed als hij wil gaan slapen? Waarom vlijt hij zich niet neer in het midden van de straat?

Een monnik zoekt stilte en eenzaamheid omdat zijn geest en zijn hart daar tot rust komen en hem een nieuwe kijk aanreiken; daar kan hij het Woord van God beluisteren en erover mediteren zonder gestoord te worden door nutteloze dingen en de commerciële wereld. De monnik is een man die in afzondering leeft, in stilte, ver van het lawaai en de verwarring van de drukke wereld. De monnik zoekt stilte en eenzaamheid omdat zoals een toepasselijk gezegde van de moslim soefis zegt: 'Een kip legt geen eieren op het marktplein'. bezoek te brengen aan een klooster.

Er zijn veel gastvrije kloosters die je voor een paar dagen als hun gast willen ontvangen.

Meer over kloosters

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat een reactie achter