Aan het eind van je leven
is er meestal maar één vraag
onbeantwoord gebleven:
Wat was de reden van mijn bestaan?
Ik heb gezien, ik heb gevoeld, ik heb gehoord,
Ik heb kunnen lachen, ik heb gejankt
Ik heb gewerkt en ik ben vrij geweest
Ik ben bang geweest en blij
Gelukkig en ik heb getreurd
Ik heb gevrijd en liefde ontvangen
Ik heb kunnen juichen en ik heb emoties gehad
Nu heb ik geen angst meer alleen emotie
Ik ben uitgespeeld met het spel des levens.
Nu vraag ik me af:
Was ik nuttig?
Maakte ik verschil?
Heb ik iets veranderd?
Word ik gemist?
Is er een reden om mij te missen?
Ik heb geen toekomst meer,
alleen een verleden.
Ik dacht, dat ik alles wist,
maar wat valt er te weten?
En dan terwijl de laatste gedachte wegzweeft,
weet ik het antwoord:
Ik heb geleefd ...
