Op een dag zei de lucifer tegen de Kaars:
"Ik heb de opdracht om je aan te steken."
"Oh nee", schrok de Kaars, "alles, maar dat niet.
Als ik brand, zijn mijn dagen geteld.
Niemand kan dan mijn schoonheid bewonderen."
De lucifer vroeg:
"Maar wil je je hele leven lang
koud en hard blijven,
zonder van tevoren geleefd te hebben?"
"Maar branden doet toch pijn
en knaagt aan mijn krachten."
"Het is waar", antwoordde de lucifer.
Maar dat is het geheim van onze roeping.
Wij zijn geroepen om licht te geven.
Wat ik kan doen, is weinig.
Steek ik je niet aan,
zo verspil ik het doel van mijn leven.
Ik ben gemaakt om vuur te ontsteken.
jij bent de Kaars,
jij moet anderen
licht en warmte schenken.
Alles wat jij aan pijn
en leed en kracht weggeeft,
wordt veranderd in licht.
Je gaat niet verloren,
als je opbrandt.
Anderen laten je vlam doorgaan.
Alleen als je weigert
zal je sterven.
Toen richtte de Kaars zijn lontje op
en zei vol verwachting:
"A.u.b. steek me aan."
wat mooi diana, wat een bijzonder schrijfsle,
BeantwoordenVerwijderenwant precies o zis het hé.
dank je wel voor de mooie dingen die je steeds weer vind en wilt delen met ons