zondag 30 september 2012

Als zand ...


'Leven'
glipt uit mijn greep
de innerlijke energie
glijdt uit mijn lichaam, mijn ziel
als water
glijdt het uit mijn handen
door mijn vingers.

Ik kan het niet vasthouden
Als zand wat verstuift
met de ijskoude noordenwind
Kan de stroom niet volgen
die op gang kwam
stagnatie ...
'Over-leven'

Mijn deur ging toe
die mij afsluit van de pijn
welk ik niet voelen wil
de deur van toelaten en loslaten
willen en niet kunnen
kunnen en niet willen
wetend ik doe het zelf
niemand kan het voor mij doen
altijd open, maar soms ...

Doe ik 'm dicht
tegen de ijzige koude
van de noordenwind
opengereten littekens
zout in wonden
verlaten, verkleumd
vuur gedoofd.

Kaarsjes, licht en schaduw
wierook en lavendelgeur
zoet-zure mijmeringen
ver-bitterd ... nee
Beseffend dat ik los moet laten.

Is er ook een onaflaatbare
vasthoudendheid van dát niet willen
dualiteit
Als zand door vingers
mijn greep verslapt een moment
overgave, toegeven.

Nee!
ik zal vechten
voor mij
al heb ik niets
nú ...
niets heeft mij
toch ...
ik heb mij ...

1 opmerking:

Laat een reactie achter