maandag 14 januari 2013

Meditatie ervaring


Dit verhaal komt uit een boek van Lawrence LeShan:
A New Science of the Paranormal
en het betreft een ervaring van zijn vrouw Eda, 
die een meditatiecursus van enkele dagen volgde in Californië.

Kort tevoren had ze haar moeder in New York aan de lijn 
die herstellende was van een hartoperatie, maar nog veel problemen had.

Tijdens de cursus werd een van de meditatieve oefeningen gehouden in een groot bos, waar de deelnemers makkelijk een eigen plek konden vinden zonder door anderen gestoord te worden. De opdracht was om 15 minuten lang je eigen voornaam hardop te zeggen.

Hieronder haar eigen verslag:

Ik ging op een boomstronk zitten sloot m'n ogen en begon "Eda, Eda" te zeggen, achter elkaar, me wel bewust van hoe vreemd dat klonk. Na een tijdje begon er iets vreemds met me te gebeuren. Ik verloor het gevoel dat ik een individu was op een boomstronk, en ik vloog de ruimte in.Ik was een deel geworden van het Universum en dat was een prachtige en veilige plek om te zijn -bijna als een kleine ster in een enorm sterrenstelsel. Mijn eerste gedachte was dat ik nu nooit meer bang zou zijn om te sterven, omdat ik zo deel uitmaakte van een veel groter geheel dat ik me nooit meer verloren en alleen zou voelen, maar voor altijd verbonden met alles.

Ik dacht aan mijn moeder, en wenste dat ik dit moment met haar kon delen - dat we samen dit bijzondere moment konden ervaren - die diepe innerlijke vrede, de Eenheid van een Universeel Al waarin zij en ik nooit gescheiden konden worden. Ik barstte in tranen uit.

Tot m'n verbazing was ik terecht gekomen in een andere soort bewustzijn, iets waarvan ik dacht het nooit te zullen bereiken.

Later die dag belde m'n vader dat m'n moeder gestorven was. Ik vloog naar New York. Bij de begrafenis sprak ik m'n tante. Die vertelde dat m'n moeder, ondanks alle medicatie, plotseling helder rechtop in bed was gaan zitten en zei:

"Oh, het is zo vredig hier in het bos!
Toen ging ze weer liggen en stierf kort daarna."

Ik berekende het moment waarop die episode had plaatsgevonden,
en het was precies het moment van mijn ervaring in Californië.

2 opmerkingen:

  1. Ha Diana,wat mooi dat moeder en dochter in het bos waren afzonderlijk en toch samen.Ik denk dat voor moeder en dochter dit een heel mooi moment moet zijn is geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Diana,Wat leuk dat je ook weer met tekenen begonnen bent.
    laat je ook eens iets zien van jou kunst werken ben benieuwd?
    Bedankt voor je compliment! altijd fijn als iemand Je werk mooi vind.
    Jou vraag....ik schilder met Acrylic verf [Amsterdam] en soms meng ik zelf de verf.
    Er zijn zo veel kleuren en fijn om mee te werken.
    Diana ik wens je veel teken plezier.

    BeantwoordenVerwijderen

Laat een reactie achter