dinsdag 5 maart 2013

De kluizenares


Om onderscheid te maken tussen twee vormen van eenzaamheid kunnen we een overgang maken van een kluizenares die vastzit in isolement en wantrouwen, naar een vrouw die geniet van de eenzaamheid en erdoor groeit. De ene vorm is het fundament van geestelijk leven en geneest de ziel. Deze eenzaamheid heeft vele gezichten: zachtmoedigheid, intensiteit, innerlijk schouwen, extase, sereniteit, ontzag, een stille Goddelijke energie, innerlijke en uiterlijke vrede. Ze neemt het lijden niet van ons af, ze roept ons op om delen van onszelf op te offeren om ons in contact te brengen met iets groters. Ze kan ons een gevoel van eenheid geven zoals de dichter Rilke zei in zijn brieven aan een jonge dichter:

"Liefde betekent dat twee eenzaamheden elkaar beschermen,
begrenzen en groeten.

Daartegenover staat een eenzaamheid waarin we ons verlaten voelen, afgewezen of verloren. We voelen ons wanhopig, slachtoffer, een speelbal van het lot. Je kunt in een groep mensen of samen met iemand nog eenzamer zijn dan op jezelf want dan voel je de medelijdende projecties van anderen het meest, en het eenzame, bange kind in jou schaamt zich. Maar ook deze eenzaamheid bergt het zaad van de genezing in zich, want angst kan tot ontzag leiden en tot inzicht in jezelf. Dit gold voor Heather die van nature een Kluizenares was. Als kind was Heather een buitenbeentje in de familie. Zij snapten niet waarom zij graag op haar kamer zat en waarom zij niet van feestjes hield. Door alle kritiek en omdat zij zich op school een buitenstaander voelde begon zij zich af te vragen of er iets mis was met haar. Zij voelde zich schuldig en beschaamd omdat zij zo anders was.

Na haar afstuderen woonde zij een aantal jaren met een vriend, maar toen er een eind aan de relatie kwam vond zij het heerlijk om weer alleen te wonen met haar katten. Toch verlangde zij ernaar een zielsverwant te ontmoeten; ze leed toch onder de eenzaamheid, voelde zich veroordeeld door haar familie omdat ze niet getrouwd was en was kwaad dat zij in hun ogen een oude vrijster was.

Heel belangrijk was het toen zij The House by the sea van Mary Sarton las. Daarin ging het niet alleen over de negatieve kanten van het alleen zijn, maar ook over de behoefte van de schrijfster aan eenzaamheid. Heather begreep toen dat eenzaamheid essentieel kan zijn voor het creatieve proces en je kan helpen jezelf te vinden. Als je er anders naar keek kon je eenzaamheid beleven als een positieve manier van alleen zijn en als leven in vrede met jezelf. Heather kon nu beter accepteren dat ze was zoals ze was: haar neiging tot afzondering was niet ongezond zoals ze had gevreesd , maar een zeldzaam, waardevol geschenk. Ze besefte dat de Kluizenares in haar haar een basis gaf van waaruit zij zich tot anderen en de maatschappij kon wenden.

Uit de Ongetemde feeks
Linda Leonard

1 opmerking:

  1. soms lees ik ook iets dat me geheel anders doet denken...ik begrijp haar

    BeantwoordenVerwijderen

Laat een reactie achter