De steen

Luna zit tussen de middag een boterham met haar moeder te eten. Ze vertelt honderd uit wat ze die morgen heeft meegemaakt en ook over een meisje in haar klas met de naam Petra.

"Mams, die Petra ziet er zo stom uit, vind het zo een raar kind", hoort haar moeder haar zeggen.

Dit gaat nog enkele minuten door. Op een bepaald moment vraag haar moeder: "Luna, ken je het meisje?" "Nee, dat niet, maar ze ziet er zo stom uit." Het enige antwoord dat haar moeder geeft is; "Jammer." en loopt van tafel om iets te pakken.

Als ze terug komt heeft ze een steen in haar hand en laat Luna de steen zien. Ze vraagt: "Wat vindt je van deze steen?" Luna kijkt even naar de steen en zegt: "Lelijk.""Kijk eens goed." zegt haar moeder. En weer zegt Luna: "Ik vind die steen lelijk. Het is een gewone steen." "Is dat zo?" vraagt moeder. Terwijl ze dat zegt, haalt ze de twee delen waaruit de steen bestaat, van elkaar. Laat de binnenkant van de steen zien. Luna's mond valt open. "Ohh, zo mooi " zegt ze zacht.

Voor haar ogen ziet ze een schittering van vele kristallen die de kern van de steen zijn. Het glinstert en de kleur is zo mooi. Ze kijkt haar moeder met grote ogen aan. Haar moeder zegt zacht: "Zie je, net zei je dat je de steen lelijk vond omdat je niet goed keek. De binnenkant van de steen is schitterend. Vind je de steen nog lelijk?" "Nee" zegt Luna "Hij is zo mooi." "Precies. " ,zegt moeder. " Kijk nu eens naar Petra. Ze ziet er misschien anders uit maar heb je wel eens met haar gepraat?" "Nee, dat niet."

"Hoe weet jij dan of de binnenkant van Petra misschien wel net zo mooi is als deze steen. Lieve Luna. Ga nooit op het uiterlijk af van iemand, leer iemand kennen. Want wat eigenlijk stom is, is om te zeggen dat iemand raar is als je diegene niet eens kent. Maak niet dezelfde fout zoals met de steen. Weet je, ik geef je deze steen dan kun je er altijd aan denken dat het gaat hoe iemand van binnen is en niet wat de buiten kant laat zien."

Luna kijkt haar moeder aan en pakt de steen. Die middag komt ze thuis en roept: "Mam, mag morgen Petra bij me komen spelen? Je had gelijk. Ze is heel aardig. We hebben zo gelachen". Moeder draait zich om en zegt lachend: "Ja hoor, laat Petra maar komen. Gezellig!"