Des avonds worden mijn gepeinzen
Een hofke van geheimenis ...
Waar
bloemen naar het westen wijzen,
Waar iedre vogel slapen is.
Des avonds wordt de wereld kleener
Des avonds wordt de wereld kleener
En dichter alle ver verleën ...
Die eenzaam zijn,
worden alleener,
En die beminnen méér bijeen.
Des avonds weegt er op mijn zwijgen
Des avonds weegt er op mijn zwijgen
Die schone, menselijke pijn ...
De
drang een innig woord te krijgen
En zelf voor iemand lief te zijn.
Alice Nahon
Alice Nahon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter